Дракула Гүнтэн

Брам Стокерын 1897 онд хэвлэгдэж байсан готик классик болох "Дракула Гүнтэн" зохиолыг орчуулж эхэллээ!

Метро 2033

Оросын залуу зохиолч Дмитрий Глуховскийн "Метро 2033" зохиолыг орчуулан оруулж байгаадаа таатай байна.

Ориент Галт Тэргэнд Болсон Аллага

Suspense Novel зохиолын хатан хаан Агата Кристигийн алдартай нэгэн номыг орчуулан оруулж байгаадаа таатай байна!

Monday, August 28, 2017

'Өндөг' (Энди Вэйр)

Та магадгүй зохиолч Энди Вэйрийг 'The Martian' номоор нь мэдэх байх. Тэхх, кино нь байдаг шүү дээ, нөгөө Холливудынхан Метт Демоныг 700 дахь удаагаа авардаг кино ...

Ингээд Эндигийн 2009 онд бичиж байсан 'Өндөг' хэмээх богино хэмжээний өгүүллэгийг орчуулан оруулж байна.

   Чи үхэх үедээ гэр рүүгээ яарч явсан.
   Энэ автомашины осол байсан. Онцгой зүйл тэнд огт байгаагүй ч тун ноцтой осол байсан. Чиний ард эхнэр, хоёр хүүхэд чинь үлдсэн. Мөн чи өвдөлгүйгээр үхсэн. Түргэн тусламжийн эмч нар чамайг аврах гэж бүхий л нөөц бололцоогоо шавхсан ч энэ хангалттай байж чадаагүй. Тэгээд ч чиний бие маш хүнд гэмтсэн, надад итгээрэй, чи үнэндээ үхсэн нь дээр байсан юм.
   Харин чи ингэж л надтай уулзсан.
   "Юу ... юу болсон бэ?" гэж чи асуусан. "Би хаана байна аа?"
   "Чи нас барсан," гэж би товч бөгөөд тодорхой хариулсан. Надад хэлэх гэсэн үгсээ бөөрөнхийлөх хүсэл үнэндээ байсангүй.
   "Тэнд ... ачааны тэрэг явж байсан, тэгээд ..."
   "Тийм ээ," гэж би хэлсэн.
   "Би ... би үхсэн гэнэ ээ?"
   "Тийм. Надад үнэндээ харамсалтай санагдахгүй байна. Бүгд л үхдэг хойно."
   Чи ийш тийш сониучирхан харж байсан. Гэвч тэнд юу ч байгаагүй. Зөвхөн чи бид хоёр. "Энэ юун газар вэ?" гэж чи асуусан. "Энэ үхлийн дараах ертөнц мөн үү?"
   "Илүү ч үгүй, дутуу ч үгүй, яг тийм," гэж би хариулсан.
   "Та бурхан уу?" гэж чи асуусан.
   "Тийм ээ", гэж би хариулсан. "Би бол Бурхан."
   "Миний хүүхдүүд ... миний гэргий ..." гэж чи хэлсэн. "Тэд яах болж байна? Тэд зүгээр байгаа?"
   "Наадахыг чинь л би харахыг хүсч байлаа," гэж би хэлсэн. "Чи дөнгөж сая үхчихсэн, гэсэн ч чиний санааг зовоож буй гол асуудал гэр бүл чинь байна. Энэ ч сайн хэрэг шүү."
   Чи над руу гайхсан янзтайгаар харсан. Чиний хувьд, би огтхон ч Бурхантай адил харагдаагүй. Би ердөө л энгийн хүн шиг харагдаж байсан. Эсвэл эмэгтэй хүн шиг. Аль эсвэл үл тоомсорлосон эрх мэдэлтэн шиг. Магадгүй, гэгээнтнээс илүү дунд сургуулийн дүрмийн багш шиг л байсан байх.
   "Битгий санаа зов," гэж би хэлсэн. "Тэд алзахгүй. Хүүхдүүдийнхээ хувьд чи эгнэгт төгс төгөлдөр нэгэн хэвээр байх болно. Тэдэнд чамайг үзэн ядах цаг байгаагүй. Эхнэр чинь гаднаа уйлах боловч дотроо нууцхан тайвширна. Үнэнийг хэлэхэд, та хоёрын гэрлэлт сүйрч байсан. Харин тэр тайвширч байгаадаа гэмшиж эхэлнэ."
   "Өө," гэж чи хэлсэн. "Тэгвэл одоо яах уу? Би диваажин руу, аль эсвэл там руу ч юм уу явах болов уу?"
   "Аль нь ч биш," гэж би хариулсан. "Чи дахин төрөх болно."
   "Ахх," гэж чи хэлсэн. "Тэгэхээр Хиндучуудын хэлсэн үнэн байх нь,"
   "Бүх шашин үнэн байдаг юм аа, өөр өөрсдийнхөө замаар," гэж би хэлсэн. "Надтай хамт алхаач."
   Биднийг огторгуйн уудмаар хэсүүчлэх зуур чи намайг дагасаар явсан. "Бид хаашаа явж байна?"
   "Тодорхой зорьсон газар алга," гэж би хэлсэн. "Зүгээр л ярилцангаа алхаж явах нь надад таатай байна."
   "Тэгвэл ямар хэрэг байна аа?" гэж чи асуусан. "Намайг дахин төрөхөд бүх зүйл харанхуй байна, тийм үү? Би эргээд нялх хүүхэд болно. Тэгэхээр, миний энэ амьдралдаа хийсэн бүхэн, мэдэрсэн бүх цөм хэрэггүй болно."
   "Огтхон ч үгүй!" гэж би хэлсэн. "Чамд өнгөрсөн амьдралуудын чинь бүх мэдлэг, туршлагууд бий. Одоохондоо чи зүгээр л тэднийг санахгүй байгаа хэрэг."
   Би алхахаа зогсоод, чиний мөрөн дээр гараа тавьсан. "Чиний сүнс чиний төсөөлж байгаагаас ч илүү үзэсгэлэнтэй, гайхалтай, бас сүр жавхлантай. Хүний ой той гэдэг зөвхөн чамайг хэн бэ гэдгийг илтгэх өчүүхэн жаахан хэлтэрхийг л өөртөө агуулж чаддаг. Энэ яг л хуруугаа шилэн аягатай усанд дүрээд, халуун байна уу, хүйтэн байна уу гэдгийг нь мэдэх гэж оролдохтой адил. Чи өөрийнхөө өчүүхэн нэг хэсгийг вааранд хийснийхээ дараагаар гарган авч үзэхэд, бүх л төрлийн туршлагыг өөрт шингээсэн байхтай ижил.
   Чи өнгөрсөн 48 жилийн турш хүний дотор байсан, тийм ч учраас бие чинь сайн тэлж, өөрийнхөө гайхалтай оюун ухааныг хараахан мэдрээгүй байна. Хэрэв хоёулаа энд хамтдаа арай илүү удаан ярилцаж суусан бол чи бүгдийг санаж эхлэх байсан нь лавтай. Гэвч амьдрал болгоны хооронд үүнийг хийх нь утгагүй зүйл."
   "Тэгвэл би хэдэн удаа дахин төрсөн юм бэ?"
   "Өө олон удаа, маш, бүр маш олон удаа, олон өөр амьдралд," гэж би хэлсэн. "Энэ удаад чи МЭ 540 онд Хятад тариачин охин болж мэндэлнэ."
   "Байзаарай, юу гэнэ ээ?" гэж чи түгдэрсэн. "Та намайг өнгөрсөн рүү илгээх гэж байгаа хэрэг үү?"
   "Яахав, техникйин хувьд бол тийм. Чиний мэддэгчлэн, цаг хугацаа, энэ зүйл зөвхөн танай ертөнцөд л байдаг. Харин миний ирсэн газарт бүх зүйл өөр байдаг юм."
   "Та хаанаас ирсэн бэ?" гэж чи асуусан.
   "Өө, тэгэлгүй яахав," гэж би тайлбарлаад, "Би хаа нэгтээгээс ирсэн. Хаа нэг газраас. Мөн тэнд надтай адил өөр бусад нь бий. Чамайг тэнд ямар байдгийг мэдэхийг хүсч байгааг чинь мэдэж байна, гэхдээ чи ойлгохгүй ээ."
   "Өө," гэж хэлээд, чи сэтгэл дурамжхан хоцорсон. "Гэхдээ, хүлээгээрэй. Хэрэв би өөр газруудад, өөр цаг үеүдэд дахин мэндэлсэн юм бол хаа нэгтээд, хэзээ нэгэн цагт би өөртэйгөө уулзсан байж болох юм."
   "Мэдээж хэрэг. Үргэлж л тохиолдож байдаг. Харин хоёр амьдрал чинь хоёул зөвхөн өөрсдийнхөө л амьдралыг мэдэхээс хойш тэнд чухам юу болоод байгааг чи мэдэхгүй."
   "Тэгвэл энэ бүхний учир шалтгаан гэж юу байна аа?"
   "Тоглоод байна уу?" гэж би асуусан. "Чи үнэхээр тоглоод байна уу? Надаас амьдралын утга учрын талаар асууна гэнэ ээ? Энэ чинь жаахан хэвшмэл асуулт гэж бодохгүй байна уу?"
   "Яахав, ядаж л энэ үндэслэлтэй асуулт," гэж чи зөрсөн.
   Дараа нь би чиний хоёр нүд рүү харсан. "Амьдралын утга учир бол, энэ бүх ертөнцийг бүтээсэн миний шалтгаан гэвэл, чамайг ухаан суугаасай гэснийх билээ."
   "Та хүн төрөлхтнийг хэлж байна уу? Та биднийг томоожоосой гэж хүссэн?"
   "Үгүй дээ, зөвхөн чамайг. Би бүхэл бүтэн энэ ертөнцийг зөвхөн чамд зориулан бүтээсэн. Шинэ амьдрал тутамдаа чи өсч томорч, улам хэрсүү болж, ухаан чинь тэлж байдаг."
   "Зөвхөн би? Бусад нь яасан гэж?"
   "Бусад хүн гэж байхгүй," гэж би хариулсан. "Энэ ертөнцөд зөвхөн чи бид хоёр л гэж бий."
   Чи над руу хоосон ширтсэн. "Гэхдээ, дэлхий дээрх бүх хүмүүс ..."
   "Тэд бүгд чи. Бүгд чиний өөр хувилбарууд."
   "Хүлээгээрэй, би бүх хүн гэнэ ээ!?"
   "Одоо чи ойлгож байна," гэж би хэлсэн. Тэгээд нуруун дээр чинь баяртайгаар алгадсан.
   "Би тэгвэл урьд өмнө амьдарч байсан бүх хүн?"
   "Эсвэл хожид амьдрах хүн бүр, тийм ээ."
   "Би Абрахам Линкнольн байсан хэрэг үү?"
   "Тийм ээ, бас чи Жон Вилкес Бүүт ч мөн адил байсан." гэж би нэмж хэлсэн.
   "Би Гитлер байсан гэж үү?" гэж чи гайхан асуусан.
   "Тэгээд чи сая сая хүнийг устгасан."
   "Би Есүс байсан?"
   "Тэгээд олон зуун хүн чамайг дагасан."
   Чи дуугаа хураасан.
   "Чи бусдыг хохироох тоолонд," гэж би гэж хэлсэн, "чи хэрэг дээрээ өөрийгөө л хохироож байсан. Сайн сайхны төлөө хийсэн бүхэн чинь, зөвхөн чи тэднийг өөртөө л зориулан хийсэн. Хүн төрөлхтний мэдэрсэн, мэдрэх бүхий л аз жаргалтай хийгээд гунигтай мөчүүдийг чи өөрөө л мэдэрсэн."
   Чи их удаан бодолхийлсэн.
   "Яагаад?" гэж чи надаас асуусан. "Яагаад энэ бүгдийг хийж байгаа юм бэ?"
   "Яагаад гэвэл хэзээ нэгэн өдөр чи над шиг болох болно. Энэ бүхэн тийм учиртай. Чи бол бидний нэг. Чи бол миний хүүхэд."
   "Хөөх," гэж чи гайхшран хэлсэн. "Намайг та бурхан гэх гээд байна уу даа?"
   "Үгүй дээ, одоохондоо биш. Чи бол үр хөврөл. Чи одоо өсч томорч байна. Харин чи бүхий л цаг хугацааны туршид бүх хүний амьдралаар амьдарсныхаа дараагаар, төрөхөд хангалттай хэмжээнд хүртлээ өссөн байх болно."
   "Тэгэхээр, энэ бүх ертөнц," гэж чи хэлсэн. "энэ бүхэн ердөө л ..."
   "Өндөг." гэж би хариулсан. "Харин одоо чи дараагийнхаа амьдрал руу явах цаг болсон байна."
   Тэгээд би чамайг үдэж өгсөн.

Friday, August 25, 2017

Дракула Гvнтэн (5~р Бvлэг)

5-р Бүлэг.

ХАТАГТАЙ МИНА МУРРЭЙ~с ХАТАГТАЙ ЛЮСИ ВЕСТЕНРА~д ИЛГЭЭСЭН ЗАХИДАЛ.
5~р сарын 9~н.

    Миний хонгор Люси,
    Удаан хугацаанд захидал бичээгүйг минь өршөөгөөрэй. Үнэндээ, би чинь сүүлийн хэдэн өдөрт ажилд дарагдаад өндийх завгүй байлаа шүү, найз минь. Сургуулийн захирлын туслахын амьдрал гэдэг заримдаа үнэхээр туйлдуулмаар юм. Удахгүй чамтай уулзах тэр цаг мөчийг хүртэл би тэсэн ядан хүлээж сууна. Хоёулаа тэгээд, тэнгисийн эргээр зугаалж, чөлөөтэй ярилцахын зэрэгцээ яг л урьдын адил өөрсдийн мөрөөдлийн шилтгээнийг элсээр босгож яагаад болохгүй гэж? Мөн, сүүлийн үед завгүй байгаагийн маань учир гэвэл би Жонатаныг дууриаж таталган бичгээр бичдэг болохоор шийдсэнтэй маань холбоотой. Хэрвээ, би тийнхүү бичээд сурчихвал Жонатантай гэрлэснийхээ дараагаар түүндээ тус дэм болж чадна шүү дээ. Хэлэхийг хүссэн зүйлсийг нь түргэн гэгч нь тэмдэглэн авч, мөн бичгийн машинаар шивж гаргах болно. Ийм ч учраас би давхар бичгийн машин дээр сургуулилт хийгээд тун завгүй байна.
    Мөн, Жонатан бид хоёр заримдаа бие бие рүүгээ захидал бичдэг, тэгэлгүй яахав таталган бичгээр. Бас тэр маань хилийн чинад дахь аяллынхаа тэмдэглэлүүдийг өөрийнхөө өврийн дэвтэр дээр бичиж, тэмдэглэж яваа байх. Чамтай уулзахаараа ч гэсэн би тэмдэглэлээ мөн тиймэрхүү хэлбэрээр бичиж байна аа. Гэхдээ, булан дээр нь тухайн өдрийнхөө он сарыг тавиад, долоо хоногт 2~3 хуудас бичдэг тийм нэгэн тэмдэглэлийн талаар хэлээгүй юм шүү. Ер нь бол ямар нэгэн зүйл бичмээр санагдсан үедээ л бичиж тэмдэглэж байдаг тийм тэмдэглэл байх болно.
     Миний бичсэн зүйлс бусад хүмүүсийн анхаарлыг төдийлөн татаж чадахгүй л байх, тэгээд ч тэдэнд зориулагдаагүйгээс хойш. Хэрвээ, хэрэгтэй гэж үзвэл, хэзээ нэгэн өдөр би тэмдэглэлээ Жонатанд  уншуулах болно оо. Гэхдээ, тэмдэглэл маань одоогоор ноорог л гэсэн үг. Магадгүй би, эмэгтэй сэтгүүлчид ярилцлагыг яаж авч, харилцан яриагаа мартахгүйн тулд хэрхэн тэмдэглэж, мөн тайлбар бичдэг вэ зэргийг нь судлаж үзэх хэрэгтэй байх. Мөн жаахан дасгал сургуулилт хийхэд л тухайн өдрийн туршид болж өнгөрсөн бүхнийг эргэн санах юм уу, аль эсвэл бусдын хэлж ярьж байсныг дурсч чаддаг болдог гэж дуулсан юм байна.
    Яахав, харж л байя. Харин чамтай уулзах үедээ би өөрийнхөө бяцхан төлөвлөгөөний талаар чамд ярьж өгнө өө. Өө нээрэн, түрүүхэн би Трансилваниас Жонатаны хэд хэдэн яаралтай цахилгаануудыг хүлээн авлаа. Тэр эрүүл саруул байгаа бөгөөд долоо хоногийн дараагаар буцаж ирнэ гэдгээ бичсэн байсан. Түүнээс аяллынх нь сонин хачин бүхнийг дуулахыг би маш их хүсч байна! Харийн орныг үзэж харна гэдэг сайхан байх даа. Мөн заримдаа би гайхах юм, хэрвээ бид хоёр, Жонатан бид хоёр гэх гэсэн юм, тэр бүхнийг хамтдаа үзэж харах болов уу гэж. За, энд арван цагийн хонх дуугарч эхэллээ. Түр баяртай.
     Чиний хайрт найз
      Мина
      Мартсанаас, чи надад өөрийнхөө сонин хачныг бичээрэй. Надад чи энэ тухайгаа ярилгүй их удсан байна шүү. Хэрвээ миний сонссон цуурхал үнэн бол, тэр тусмаа өндөр, царайлаг бас буржгар үстэй тэр эрийнхээ талаар яриач дээ. ???

ЛЮСИ ВЕСТЕНРАГААС МИНА МУРРЭЙД ИЛГЭЭСЭН ХАРИУ ЗАХИДАЛ.
17, Чэтхэм Гудамж
Лхагва Гариг

     Хонгор Мина, минь,
     Чи ч намайг өршөөлгүйгээр шахаж шаардаж байна шүү. Чамаас салсныхаа дараагаар би чам руу хоёр ч удаа захидал илгээсэн биш бил үү? Харин, чиний сүүлийн захидал
 чинь ердөө хоёрд ахь зурвас чинь байлаа. Түүнчлэн, надад чамд хэлээд байх сонин содон зүйл огт алга. Үнэхээр л чиний сонирхлыг татах зүйл байхгүй юм чинь.
     Суурин маань амар амгалан байгаа болохоор эндхийн хүмүүс зураг галлерэй сонирхож, цэцэрлэгт хүрээлэнгээр морьтой зугаалж, бас алхах нь элбэг болоод байна. Чиний хэлсэн тэр өндөр бөгөөд буржгар үстэй эрхмийн тухайд бол түүнийг сүүлд эцэгтэй маань уулзахаар ирэх үед нь л надтай байхыг хэн нэгэн харсан байх. Тэгээд л худал үлгэр зохион ярьж байхгүй юу.
   Тэр хүн чинь ноён Холмвүүд байгаа юм. Тэр манайхаар үргэлж л зочилж байдаг төдийгүй ээжтэй маань их сайн харилцаатай байдаг нь сонирхол нэгтэйгийнх биз.
   Хэрвээ чи Жонатантай сүй тавиагүй байсансан бол, чамд тун ч гайхалтай тохирох нэгэн залуутай бид танилцсан шүү. Эелдэг бас царайлаг. Дээрээс нь үнэхээр ухаалаг. Бас тэр эмч мэргэжилтэй. Гайхалтай биш байна уу! Тэр ердөө л хорин есөн настай мөртлөө маш том сэтгэцийн эмнэлэгийг хариуцан ажилладаг гээд бод доо. Манай гэрт үзлэг хийхээр ирэх үед нь ноён Холмвүүд биднийг танилцуулсан юм л даа. Түүнээс хойш, тэр байнга л үүгээр эргэлддэг болсон. Түүнээс гадна, тэрнийг би амьдралдаа учирч байсан эрчүүдийн дотроос хамгийн зоримог нэгэн нь гэж зоригтой хэлэх байна. Гэсэн хэдий ч даруухан гэдгийг нь яана. Тэр үнэхээр дөлгөөн бас тайван. Мөн, түүнийг би өөрийн өвчтөнүүддээ ямар гээчийн гайхалтай анхаарал халамж тавьдаг бол оо хэмээн үргэлж боддог юм. Бас, тэр яг л бусдын оюун бодлыг унших гэсэн аятай хүмүүсийн нүүр царай руу эгцлэн харах зуршилтайг нь би ажигласан. Ялангуяа үүнийгээ над дээр их туршиж үзнэ гээч, гэвч би түүний хувьд хагалахад дэндүү хатуу самар байдаг бололтой. Үүнийгээ би толиноос олж харсан юм.
    Ингэхэд, чи өөрийнхөө царайг унших гэж оролдож байсан уу? Харин би оролдож үзсэн. Тэгээд чамд л гэж санал болгоход, чи ч мөн адил туршаад үзээрэй, дараагаар нь маш их тус болж мэдэх юм шүү.
    Өө, бас тэр намайг судлахад их сонирхолтой физиологийн сэдэв байна гэж хэлсэн, үнэхээр үнэн байж мэдэх юм. Мөн, чи мэднэ дээ, шинэ загварыг тодорхойлохын тулд хэзээнээс даашинз сонирхдоггүй байсныг минь. Даашинз өмсөнө гэдэг ямар уйтгартай бас яршигтай байдаг гэж санана аа. Би дахиад л үглээд л эхэллээ, гэхдээ тоох хэрэггүй дээ. Артур өдөр болгон л яншиж байдаг юм.
    Ингээд л боллоо, Мина минь. Бид балчир байхаасаа л бие биенээсээ юу ч нуулгүй бүгдийг ярьдаг байсныг санаж байна уу? Бид хамтдаа унтаж, хамтдаа хооллож, хамтдаа инээлдэн хөхрөлдөж мөн уйлдаг байсныг? Одоо ч гэсэн, чамд ярьсан ч гэсэн илүү их зүйлийг би яримаар байна. Өө, нээрэн, Мина минь, чи тааж чадах уу? Би түүнд хайртай. Тэгээд, яг одоо үүнийг бичиж байхдаа би ичингүйрэн улайж сууна. Хэдий түүнийг надад хайртай гэж би бодож байгаа ч, тэр одоог хүртэл надад сэтгэлээ илэрхийлээгүй л байна. Гэхдээ, Мина минь, би түүнд хайртай. Хайртай! Харж байна уу? Намайг ахиад л сайхан ааштай болгож орхилоо.
   Би чамтай хамт байсан ч болоосой, ил галын дэргэд яг л урьдын адил даашинзгүйгээр суугаад, өөрт ямар санагдаж байна тэр бүхнээ хуваалцахсан. Энэ захидлыг би чам руу хэрхэн бичиж байгаагаа хэлж үнэхээр мэдэхгүй юм. Би зогсох вий гэхээс айж байна, эсвэл би ураад хаячихаж мэдэх юм. Тийм учраас би зогсохыг хүсэхгүй байна, учир нь би чамд бүх зүйлийн талаар ярьмаар байна. Над руу эргээд хариу бичээрэй, бүгдийг бичээрэй. Чиний юу гэж бодож байгааг би мэдмээр байна. Мина минь, бас миний аз жаргалын төлөө залбираарай.
    Люси
    Жич. - Энэ бүхэн одоохондоо нууц гэдгийг чамд сануулан хэлэх шаардлагагүй байх гэж бодож байна. Тавтай нойрсоорой.
Л.

ЛЮСИ ВЕСТЕНРАГААС МИНА МУРРЭЙД ИЛГЭЭСЭН ЗАХИДАЛ
5-р сарын 24-н.

    Миний, хонгор Мина,
    Баярлалаа, маш их баярлалаа, бас дахин баярлалаа, чиний найрсаг захидалд. Чамд энэ бүхний талаар хэлж, мөн хариуд нь чамаас талархал, таашаалын үгсийг харамгүй сонсоно гэдэг үнэхээр сайхан хэрэг байлаа.
    Хонгор минь, бороо заримдаа ордоггүй мөртлөө, нэг орохдоо хувингаар цутгадаг гэдэг. Энэ юутай үнэн үг вэ. Удахгүй, 9-р сард би хорин нас хүрэх болно, гэвч өнөөдрийг хүртэл гэрлэх санал хэн нэгнээс авч үзсэнгүй явлаа. Харин, өнөөдөр би гурвын гурван гэрлэх саналд дарагддаг байна шүү. Гайхалтай биш гэж үү! Ердөө ганцхан өдрийн дотор гурван санал гэдэг!  Бас энэ бүхэн үнэхээр харамсалтай юм! Үлдсэн хоёр залуу хархүүгээс уучлалт гуйгаад гуйгаад баршгүй нь. Өө, Мина минь, би дэндүү их баяртай байгаа учраас юу хийх ёстойгоо ч мэдэх юм алга. Гурван гэрлэх санал! Ингэхэд, чи бусад охидод энэ талаар дуулгаад хэрэггүй шүү, үгүй бол тэд өөрсдийгөө шархадсан мэтээр төсөөлж гэрт суух эхний өдрөө 6-г авах хүртлээ аягүй бол сэтгэл нь ханахгүй биз. Ихэнх охид үнэхээр бардам бас ихэмсэг байдаг шүү дээ! Чи бид хоёр, Мина, удахгүй сүй тавьж, нэг л мэдэхэд бардам зангаа гээж орхисон гэрлэсэн хөгшин бүсгүйчүүд болох болно. За тэгэхээр, би чамд тэр гурван залуугийн талаар хэлж өгье, харин чи хүмүүсээс нууцалдаг юм шүү, мэдээж хэрэг Жонатаныг эс тооцвол. Түүнд ч бас чи хэлж орхино биз, Артурт, хэрвээ би чиний оронд байсан бол мөн л Артурт хамгийн түрүүнд хэлэх байсан юм чинь. Эмэгтэй хүн гэдэг эр нөхөртөө бүх зүйлсийн талаар хэлж ярьж байх ёстой байдаг. Санал нэгдэж байна уу, хонгор минь? Тийм учраас би ч гэсэн шударга байх ёстой. Мөн эрчүүд эмэгтэйчүүдэд, тэр дундаа өөрсдийн эхнэрүүддээ илүү дуртай байдаг тул мөн л тэдэнтэй юуг ч нуулгүй, ил тод харилцдаг байх. Гэвч бүсгүйчүүд гэдэг үргэлж байх ёстой шигээ шударга байж чаддаггүй байх гэж эмээж байна.
     Тэгэхээр, хонгор минь, миний дугаар номер Нэг залуу маань үдийн цайны яг өмнөхөн нь ирсэн юм. Чамд түүний талаар би хэлсэн дээ, Доктор Жон Сьювардыг, сэтгэцийн эмнэлэгт ажилладаг, мөн өргөн духтай бас том дух шигээ хүчирхэг эрүүтэй тэр нэгэн эрийн талаар. Тэр үнэхээр дажгүй залуу, гэвч цаг үргэлж сандарч тэвдэж явдаг юм. Цаг үргэлжид л, ямар ч жижиг сажиг зүйлс байсан гэлээ өөрийгөө тэр хүмүүжүүлэн сургаж, тэднийг тогтоон авч явдаг хэрнээ өнөөдөр тэр өөрийнхөө торгон малгайн дээр золтой л суучихсангүй шүү. Эрчүүд сандрахаараа тиймэрхүү үйлдлүүд хийж эхэлдгийг нь чи мэднэ дээ. Харин түүнийг яг л мэс заслын хоёр иртэй хануур барьсан эмч аятай маш хянуур гэгч нь шулуун царайлаад, наашаа ойртож ирэх үед нь би золтой л хашгирчихаагүй шүү. Тэгээд, тэр надад хэлэх гэсэн зүйлсээ шууд л эхэлж эхэлсэн. Намайг өөрт нь ямар ялдам бас эрхэм болохыг, тэр бүү хэл намайг төдийлөн сайн мэдэхгүй хэрнээ надтай хамт байвал амьдрал нь ямархан гэрэл гэгээтэй болж өөрийн минь гэгээн дүр төрх өөрийг нь хичнээн их баясгахыг хэлж байлаа. Тэгээд бас болоогүй, намайг өөрийг нь хайрлаж халамжлахгүй бол ямар их сэтгэлээр унан гундаж эхлэхийг, мөн намайг уйлж гуниглаж байхыг олж харвал хэрхэн ханан хад болж тэдгээр асуудлуудыг амьдралд минь ойртуулахгүй байхыг хэлж суулаа. Удалгүй, тэр яриагаа төгсгөөд өөрийг нь тодорхой хугацааны дотор хайрлаж хайхардаг болохыг минь асуусан бөгөөд намайг толгойгоо сэгсэрсний дараагаар хоёр гар нь салгалан чичирж байхыг нь би анзаарсан. Харин, тэр огтхон ч эргэлзэлгүйгээр өөдөөс минь харж надад өөр хайртай хүн бий эсэхийг асуусан юм. Тэр биеэ үнэхээр гайхалтай тогтоон барьж байлаа, тэгээд зүрх сэтгэлийг маань надаас булаахыг хүсэхгүй байна гэдгээ хэлсэнсэн. Мөн, хэрэв зүрх сэтгэл маань хэзээ нэгэн өдөр сул чөлөөтэй болвол өөрт нь найдлага буй эсэхийг надаас асуусан юм. Одоо, миний түүнд өөрт минь хэн нэгэн байгаа гэдгийг хэлэх хүндхэн үүрэг ирлээ. Миний түүнд хэлсэн хариулт товч бөгөөд тодорхой байлаа. Энэхүү хариултыг маань сонссоныхоо дараагаар тэр өндийн босч ирээд гарнаас минь атгах үедээ дүнсгэр гэхдээ зоримог, зоримог хэрнээ дүнсгэр гэдэг нь аргагүй зогсч байсан ба надад аз жаргалтай амьдрахыг ерөөгөөд, хэрэв өөрт нь анд нөхөр хэрэгтэй бол өөрийг нь хамгийн сайн нөхрийн ёсоор хүлээн аваарай гэсэн юм.
     Өө, хонгорхон Мина минь, би уйлахаас өөр зүйлийг хийж чадахгүй нь. Мөн энэ захидал маань норж, дээр нь бичээстэй бэхнүүдийг маань урсгасан бол хүлцэл өчье. Хэн нэгнээс гэрлэх санал авна гэдэг үнэхээр гайхалтай хэрэг, гэвч хэдий сайхан байдаг шигээ хэн нэгний зүрхийг шархлуулан явуулна гэдэг даанч тусгүй явдал юм. Тэр хүн чамд тухайн үедээ юуг ч хэлж ярьж байсан ялгаагүй удалгүй чи түүний амьрдралаас тэр чигтээ холдон одно гэж бодохоор л. Хонгор найз минь, би энэ хүргээд түр завсарлая. Аз жаргалтай байгаа хэдий ч би тун гунигтай байна.

Үдэш нь.
     Артур дөнгөж сая яваад өглөө, харин одоо би түрүүн бичиж байснаа бодвол бие маань хавьгүй дээрдсэн тул энэ өдрийн талаар гүйцээж бичье л дээ.
     Хонгор минь, удалгүй номер Хоёр эрхэм маань үдийн цайны дараагаар айлчлан ирсэн юм. Үнэхээр сайхан залуу. Тэгээд, хаа холын Техасаас хүрч ирсэн тэр Америк хархүү үнэхээр залуухан бөгөөд гэнэн томоогүй харагдаж байсан нь түүнийг тийнхүү олон газар нутгаар аялж, олон арван адал явдалтай учирч явдагт нь эргэлзэхэд хүргэж билээ. Мөн, би өөрийгөө яг л чихэндээ хор дусаалгуулсан хөөрхий Дездемона шиг л төсөөлж байлаа. Эмэгтэйчүүд бид, зөвхөн эрчүүд л өөрсдийг маань айдсаас гэтэлгэх юм шиг боддог бөгөөд ийм бодолтойгоор тэдэнтэй гэрлэдэг аймхай улсууд юм даа, гэж заримдаа бодогдох юм. Хэрэв би эрэгтэй хүн байсансан бол өөрт таалагдсан хэн нэгэн охиныг өөртөө дурлуулахын тулд юу хийх ёстойг мэддэг гэж бодож байлаа. Гэвч, үгүй юм байна. Ноён Моррис бидэнд өөрийнхөө түүхүүдийг ярьж өгсөн, харин Артур хэзээ ч ярьж байгаагүй, огтхон ч ...
     Хонгор минь, яагаад ч юм Ноён Кьюнси П. Моррис намайг ганцааранг минь байхад олоод ирсэн. Ер нь залуус охидыг ганцаараа байхад нь олдог байж мэдэх юм. Гэвч үгүй, тухайлбал, Артурын хувьд гэвэл тэр хоёр ч удаа боломжийг ашиглах гэж оролдсон, би ч мөн адил түүнд аль болох чадах чинээгээрээ л туслахыг хичээсэн, энэ тухай одоо ярихаасаа би огтхон ч санаа зовнихгүй байна. Мөн, юун түрүүнд Ноён Моррис хараал хэлэх нь байтугай дэл сул үг огт ярьдаггүй гэдгийг дуулгая, тэр тусмаа танихгүй хийгээд өмнөө байгаа хүмүүстээ. Бас, тэр үнэхээр их боловсролтойгоос гадна биеэ маш зөв авч явдаг нь харагдсан шүү. Гэвч, намайг өөрийг нь Америк хар яриагаар ярихыг нь сонсохыг хүсч байгааг тэр мэдээд тэр их олон хөгжилтэй зүйлсийг чөлөөтэй ярьж эхэлсэн. Тэгээд, тэнд цуглаж зогссон хүмүүс ер цочирдоогүй нь сонин хэрэг шүү. Гэхдээ, хонгор минь, түүнийг би ярьж хэлж байгааг зүйлсийнхээ ихэнхийг нь өөрөө зохиосон байх гэж эмээж байна. Гэхдээ л хар яриа хойно, ийм л байдаг юм чинь. Мөн, өөрийгөө би тэгж ярих эсэхээ үнэхээр хэлж мэдэхгүй юм. Бас, Артур үүнийг сонсоод түүнд таалагдах үгүйг ч төсөөлж чадахгүй нь, тэгээд ч түүнийг тийнхүү ярьж байхыг нь сонсоогүйгээс хойш.
     Тэгэхээр, ноён Моррис миний дэргэд ирж суулаа. Тэгээд, тэр аль болох л баяр хөөртэй харагдахыг хичээж байгаа гэдэг нь илт байв, гэвч би түүнийг мөн л сандарч байхыг нь олж анзаарсан юм. Тэр миний гарнаас атгалаа, тэгээд маш эелдэгхэнээр ....
     "Хатагтай Люси, таны бяцхан шаахайг засварлаж чадах хангалттай арга ухаан надад байхгүй ч дэнлүү барьсан долоон залуу охидыг араасаа дагуулсаар таныг алхахад танхимын төгсгөлд хүлээж зогсох нэгэн залуу бий гэдгийг хэлмээр байна. Хэрэв тэр залууг та намайг мөн гэж бодож байвал, дөрөө нийлүүлэн надтай хамт, морин тойруулгын талбайгаар хэсэг тойрвол ямар вэ?" гэлээ.
      Ямар ч байсан, тэр тун сэргэлэн цовоо бөгөөд баяр жавхлантай байсан нь өглөө над дээр зочилж ирсэн хөөрхий Сьювард эмч шиг тэр дор нь намайг татгалзахын аргагүй болгож байлаа. Хариуд нь би, тун намбалаг хоолойгоор морин дээр сундалж үзээгүй төдийгүй морьдын талаар юуг ч мэдэхгүй гэдгээ, морин тойруулгын талбайд хөл тавьж үзээгүй туршлагынхаа хамтаар учирлан хэллээ. Харин, тэр тун эелдэг гэгч нь өөрийгөө буруу зүйл хэлчихэв үү хэмээн өршөөл эрэхийн зэрэгцээ тун сэрэмжтэй бөгөөд ихэд болгоомжтой нь аргагүй хэлж ярьж байсан тул юу ч хэлсэн байлаа гэсэн түүнийг уучилмаар мэт санагдуулж байлаа. Тэр энэ бүхнийг үнэн голоосоо өчиж байсан бөгөөд тэр хүнийг дугаар номер Хоёр болно гэдэгт нь би өөрийн эрхгүй харамсч эхэлсэн билээ. Тэгээд, хонгор минь, тэр хамаг л энхрий ялдам бүхний охь нь болсон гэгээн хайрын уярам урсгалыг мяралзуулсаар, өлмий дор минь зүрх, сэтгэл хоёроо дэвсэн тавилаа. Түүний энэхүү хичээнгүй байдал нь яагаад ч юм намайг эргэлзэхэд хүргэснийг нуух юун, ахиад тэр үүнээс илүү үнэн зүрхнээсээ байж чадах болов уу гэж, дахиад тэр түүнээс илүү баяр баясгалантай байж дөнгөх болов уу гэж, учир нь тэр үнэхээр их баяртай байлаа. Харин түүнийг сонжиж харж байсан миний харц өөр дээр нь туссаныг тэр гадарласан бололтой, хэсэгхэн хугацаанд тэр зогсосхийгээд, тун ч эрэгтэйлэг байдлаар, гал дөлтэй гэгч нь надаас өөрийг хайрлаж чадах эсэхийг асуусансан ...
     "Люси, чамайг би шударга сэтгэлтэй охин гэдгийг чинь хэзээнээс мэднэ. Хэрэв би чамд өр зүрхнээсээ итгэж байгаагүйсэн бол энд ингээд л одоо байгаагийнх шигээ ярьж суухгүй байхсан. Нэг сайн найз, нөгөө нэг дотны анддаа хэлж байгаатай адил  надад хэлээч дээ, чамд сэтгэлтэй өөр нэгэн байдаг эсэхийг? Хэрэв, тийм нэгэн хүн чамд байдаг бол ширхэг үсэнд нь ч би садаа учруулахгүй гэдгийг амлаж байна, гэхдээ, хэрэв чи намайг зөвшөөрвөл, хамгаас илүү дотны нөхөр чинь болж би чадна."
     Миний хонгор Мина, эрчүүд яагаад тийм ихэмсэг бөгөөд бардам байхад эмэгтэйчүүд бид ийм өчүүхэн байдаг юм бэ? Би, сая бараг л, энэхүү сайхан сэтгэлтэй, үнэнхүү джентелман залуугаар тоглоом тохуу хийх гэж байлаа. Би ахиад л нулимс дуслуулахнуу дээ, хонгор минь, энэ нойтон захиа яавч олигтой болохгүй нь ээ, намайг өршөөгөөрэй.
    Яагаад тэд охидыг гурван эртэй гэрлүүлдэггүй юм бэ, эсвэл яагаад тэдний хүссэн тоогоор хуримлуулж энэ бүх асуудлыг нэг мөр цэгцэлж болдоггүй юм бол? Гэвч ингэвэл тэрс явдал болох хойно, ийм зүйлийн талаар би хэлж болохгүй.  Хэдий би усан нүдлэн уйлж суусан ч, ноён Моррисын царайг эгцлэн хараад, шулуухан гэгч нь түүнд ингэж хэлсэндээ баяртай байна ...
    "Тиймээ, хэдийгээр тэр надад хайртай үгүйгээ хараахан хэлээгүй байгаа ч надад хайрлаж бас харж явдаг нэг хүн бий.". Би товч бөгөөд тодорхой, шулуун бөгөөд шулууханаар ингэж хэлэхэд, тэр хоёр гараа гаргаж ирээд минийхийг атгалаа, тэгээд тэр ...
    "Ийм л зоригтой охин шүү дээ. Энэ орчлон хорвоо дээр ахиад зөндөө олон охид байгаа хойно, магадгүй чиний зүрх сэтгэлийг ялах гэсээр би хоцроогүй байгаа дээрээ амжих минь. Алив, битгий уйл, хонгор минь. Хэрэв надад санаа чинь зовниж байгаа бол битгий гунь охин минь, би ч харин нэг хагалахад хатуу самар юм шүү, энэ бүгдийг би төвөггүй гэгч нь давж гарч чадна. Харин, тэр залуу юу, ямар азтай байгаагаа тэр мэдэж байгаа болов уу ингэхэд, үгүй бол эртхэн мэдэж авах хэрэгтэй дээ, эс бөгөөс надтай тулна гэж мэд. Бяцхан охин минь, чиний үнэнч бас шударга зан чинь надад хайраас ч ховор нандин байдаг эрхэм найз гэгч зүйлийг авч ирлээ. Хонгор минь, би энэ эзэнт гүрнээр хөндлөн гулд нилээд хугацаанд ганцаараа явах хэрэгтэй болох нь. Тийм болохоор, надад чи үнсэлтээ харамлахгүй биз дээ? Ердөө ганцхан үнсэлт. Энэ нь хожим хойно урган гарч ирэх ямар нэгэн таагүй бодлыг минь үргээг. Хэрвээ, чамд хайртай үгүй нь хараахан мэдэгдээгүй байгаа тэр залуу чинь, чи мэднэ дээ, хэрэв чи санаагаа өөрчилбөл, чамд сэтгэлтэй өөр нэгэн залуу бий гэдгийг санаарай." гэсэн юм.
    Түүний хэлсэн эдгээр үгс намайг бага ч болов ялж чадсан шүү, Мина, харин түүн шиг зоригтой, ялдамхан бас язгууртан залуу өрсөлдөгч болно гэвэл бүтэхгүй биз дээ? Тэгээд, тэр их гунигласан, тийм ч учраас би түүн рүү тонгойгоод түүнийг үнссэн юм.
    Харин, тэр хоёр гарыг минь атгасаар босч ирээд миний царай руу доош харах үед би ичсэндээ минчийтлээ улайж орхисон байх гэж эмээж байна. Тэгээд, тэр "Бяцхан охин минь, би чиний гарнаас атгаж байна, бас чи намайг үнссэн. Хэрэв энэ бүхэн бид хоёрыг анд нөхөд болгодоггүй юм бол өөр юу ч болгож чадахгүй. Чиний үнэнч занд чинь баярлалаа, мөн баяртай." гэж хэллээ.
    Удалгүй тэр гарнаас минь тавилаа, тэгээд малгайгаа аваад эргэж харалгүйгээр өрөөнөөс минь гарч одсонсон. Бас ямар ч нулимсгүйгээр, ямар ч зогсоцгүйгээр, мөн ямар ч санаа алдалтгүйгээр. Харин, би гэдэг хүн яг л нялх хүүхэд шиг уйлж байлаа.
    Өө, тийм залуу эр, өөрийнх нь өлмий гишгэсэн газарт сөгдөж мөргөх нь халаг болсон өчнөөн олон охин байхад, тэр хархүү аз жаргалгүй байна гэж таарахгүй биз дээ? Хэрвээ, зүрх маань хэн нэгнийг хайрлаагүй байсансан бол маргаан байхгүй би түүнд сэтгэл алдрах байсан биз. Хонгорхон минь, эргээд энэ бүхнийг бодсон чинь би аз жаргал, баяр баяслын талаар бичиж даанч чадахгүй нь. Мөн, эргээд бүрэн сэтгэл хангалуун болох хүртлээ би дугаар Гурав эрхмийн талаар хэнд ч ярьмааргүй байна, бүр огтхон ч ...
   Люси
   Жич. - Өө, дугаар номер Гуравын тухайд бол, чамд олон зүйл хэлэх шаардлагагүй биз дээ? Тэгээд ч бичихэд үнэхээр төвөгтэй юм. Тэр, өрөөний минь үүдээр орж ирснээс хойш намайг тэврээд үнсэх хүртэл ердөө ганцхан хором өнгөрсөн юм шиг л санагдаж байна. Бас, би яг одоо үнэхээр их, бүр маш их жаргалтай байгаа төдийгүй энэ бүхнийг эдлэх болсон гавъяа шалтгаанаа бодоод, бодоод ер олохгүй юм. Одоо би бурханд надр уу ийм гайхалтай хайрын эзнийг, ийм нөхрийг, бас ийм найзыг илгээсэнд нь талархаад түүний энэ бүх ачийг хариулах л үлдлээ.
    Баяртай.

   ДОКТОР СЬЮВАРДЫН ӨДРИЙН ТЭМДЭГЛЭЛ (фонограф)
   5-р сарын 25-н. Эбб~ийн идэх дуршил хөдөлсөн бололтой, харин надад юм идэх дур хүсэл нэг л төрж өгөхгүй байх чинь. Түүнчлэн сайн амарч хүртэл чадахгүй байгаа нь тоогүй хэрэг. Ингээд л оронд нь өдрийн тэмдэглэл бичиж сууна даа. Өчигдрийн үйл явдлаас хойш ахиад л санаа сэтгэл минь хоосон оргиж эхлэх нь юуных вэ? Энэ ертөнц дээрх юу ч надад хийхэд чухал мэт санагдахгүй байгаа нь ямар учиртайнх вэ? Иймэрхүү зүйлст тус дэм болох цорын ганц эмчилгээ нь завгүй ажиллах гэдгийг мэдэхээс хойш өвчтөнүүдийн дунд би явж орсон юм. Тэгээд надад сонирхолтой содон зүйлсийг зааж өгөх нэгнийг оллоо. Тэр хүн их хөгжилтэй учраас надад түүнийг ойлгоход тун хялбар байлаа. Харин өнөөдөр би түүний хачирхалтай нууцын зүрхэнд арай илүү ойртсон гэж бодож байна.
   Би түүнийг урьд урьдынхаасаа илүүтэйгээр асууж шалгаасан нь яг л түүний нүдэнд үзэгдэх хий үзэгдлүүдийнх нь нэгтэй адил санагдсан байх вий гэж эмээнэ. Миний тэнд хийж байсан үйлдлүүд, одоо бодоод байхад, жаахан харгис юм шиг. Би түүнийг солиорлыг хөхүүлэн дэмжиж, энэ хэвээр нь байлгахыг хүсч байсан, яг л тамын эрлэг гэлтэй.
   (Санамж., Ингэхэд надад тамын нүхнээс мултрах ямар шалтгаан бий гэж?) Омниа Ромае веналиа сант. Там өөрийн гэсэн шан харамжтай! Хэрэв энэхүү зөв совингийн минь ард эх ундарга руу нь эргээд самнаж болохуйц ямар нэгэн чухал зүйл байж гэмээнэ, би үүнийг даруй эхлэх хэрэгтэй, тиймээс ...
   Р. М, Ренфилд, 59 настай. Сангуин темпераменттай, физик чадал нь гайхалтай, сонирхолтой яриа өрнүүлдэг ч ихэнхидээ дүнсгэр байдалтай байдаг, эцэст нь миний ойлгохооргүй элдэв янзын зүйлсийг өгүүлж эхэлдэг. Сангуин темперамент, сэтгэцийн өвчин хоёр нийлэхээр хувиа хичээсэн биш юм гэхэд аюултай, тийм ээ маргаан байхгүй аюултай хүнийг бүтээдэг гэж бодож байна. Хувиа хичээсэн хүмүүст сонор сэрэмж гэдэг өөрсдийнх нь мөн чанарыг халхлах хуяг нь болж өгч байдаг. Эндээс юу гэж дүгнэж байна гэвэл, энэ яг л төвөөс зугтаах хүч болоод төвд тэмүүлэх хүчнүүд хоорондоо баланслагдан тэнцвэржсэн цэгтэй л адил. Харин үүрэг, хариуцлага зэрэг зүйлс уг цэг дээр орших үед, тэнд үйлчлэх хүч үлэмж их бөгөөд зөвхөн ар араасаа цуварсан осол эндэл л үүнийг тэнцвэржүүлж өгөх юм шиг санагдана.
 
   КЬЮНСИ П. МОРРИС~С ХОН. АРТУР ХОЛМҮҮД~Д ИЛГЭЭСЭН ЗАХИДАЛ
   5~р сарын 25~н.
   Хүндэт Арт минь,
   Титикакагийн эрэг дээр халамцуу өнгөрүүлсэн үдэш, Маркьюзаст газардсаныхаа дараахан нэг нэгнийхээ шархыг хэрхэн боосон нь, хээр талын түүдэг галын дэргэд дулаацсан шөнө гээд л бид хоёрт ярилцах зүйлс ер мундахгүй. Гэсэн хэдий ч цааш ярих ярианууд, эмчлэгдэх шарх шалбархайнууд, мөн эрүүл энхийн төлөө сөгнөх дарснууд олон бий гэдэгт итгэлтэй байна. Харин чи маргааш орой зав гаргаж, миний түүдгийн дэргэд ирэхгүй биз? Яг л цайны үдэшлэг зохион байгуулж буй хатагтай нар шиг чамайг урихаасаа би хэзээд нэрэлхэхгүй, тэгээд ч чи чөлөөтэй байгаа хойно. Тэнд биднээс гадна нэг л зочин бий, Солонгост байсан эртний танил минь, Жек Сьювард. Тэгээд хэдүүлээ уруулаа дарсанд дэвтээж, дуу дуугаа нийлүүлэн энэ өргөн орчлон дахь хамгийн аз жаргалтай хүн буюу Бурханы бүтээсэн яруу зүрхийг эзэмдэгч эзний амжилтын төлөө хундага сөгнөцгөөе. Бид чамайг халуунаар угтан авч, уриалгахнаар зочилж, хэрэв хоёр дахь хос нүдийг харах хүртлээ бор дарсыг хэтрүүлж гэмээнэ гэрт чинь хүргэж өгнө гэдгээ амлаж байнам. Чамайг урьж байна, ирээрэй!
   Хүндэтгэсэн,
   Кьюнси П. Моррис

   АРТУР ХОУЛМҮД~С КЬЮНСИ П. МОРРИС~Т ИЛГЭЭСЭН ЦАХИЛГААН
   5~р сарын 26~н.
   Чиний урилгыг хүлээн авахад хэзээд бэлэн гэж мэдээрэй. Хоёр чихийг чинь алт болгохуйц мэдээний хамтаар очимз.
   Арт

 6~р Бүлэг.
(Орчуулж дуусахаараа линк холбоно оо)

Ориент Галт Тэргэнд Болсон Аллага (1~р Бүлэг)

1~р Бүлэг Аялал эхэллээ.

Өндөр уулсын цаст оргил бүхий дур булаам дүр зураглал Сириэс Истанбулыг зорин хурдлах галт тэрэгний цонхоор зурсхийн өнгөрөх нь нүднээ үл анзаарагдана. Бельги мөрдөгч М. Херкуль Пойрот энэ үед кофегоо оочиж суусан ба зоогийн газарт байх хүмүүсийн зөвхөн нэг нь л түүний анхаарлыг татна ~ нуруулаг, туранхай бөгөөд 28 орчим насны залуухан хатагтай. Өглөөний цайгаа хэрхэн ууж суугаагаас нь харахад л өөртөө итгэлтэй, мөн туршлагатай жуулчин гэдэг нь илт ажээ. Ноён Пойрот бүсгүйн цонхигор цагаан царай, урт хар гэзэг болон саарал нүдийг таалан сууж байлаа. Дур булаам төрхтэй эмэгтэй, гэхдээ үзэсгэлэнтэй гэж хэлэхэд хэтэрхий нүдэнд хүйтэн юм хэмээн тэр дотроо бодно. 
Удалгүй өндөр нуруутай, туранхай эр зоогийн газар бүхий вагоны үүдээр орж ирлээ. Үс нь бууралтаж, арьс нь наранд борлосон байх энэ эр 40~с 50 орчим настай гэмээр харагдана. Тэр эмэгтэй рүү дөхөж ирээд яриа өрнүүллээ. Түүний аялга Англи байв.
   'Өглөөний мэнд, Хатагтай Дебенхэм.'
   'Өглөөний мэнд, Хурандаа Арбутьнот,' гэж бүсгүй хариулав.
   'Би энд тантай хамт сууж болохсон болов уу?'
   'Бололгүй яахав. Суу л даа, эрхэм ээ.' гэж хэлээд тэр уриалгаханаар инээмсэглэв.
    Тэр сандал дээр суугаад, өглөөний цай захиаллаа. Удалгүй тэр М. Пойротын зүг харлаа ~ түүний том, бас үзүүр нь мушгиралдсан живэр сахал болон хачирхалтай хийгээд өндөг шиг хэлбэртэй толгойг нь түргэхэн гэгч нь ажиглаад өөр тийш харцаа шилжүүлэв. Этгээд төрхтэй гадаад байна гэж тэр дотроо боджээ.
   Англи хосууд өглөөний цайгаа уухын зэрэгцээ эелдэг үгсийг солилцож байлаа. Мөн үдийн цайн дээр ч гэсэн тэд нэг ширээний ард хамт сууцгаалаа. Хурандаа Энэтхэгт өнгөрүүлсэн цэргийн амьдралынхаа талаар ярина, харин бүсгүй хурандаагийн асуусан асуултанд хариу болгож Багдадад говернэсс хийж байсан тухайгаа хэлнэ. Төд удалгүй тэд өөрсдийнхөө дунд дундын найзтай гэдгээ олж мэдмэгцээ илүү нөхөрсөгөөр харилцаж эхлэв.
   'Та Истанбулд саатах уу?' 
   'Үгүй дээ, би шууд явах болно. Хоёр жилийн өмнө Багдад руу явах замдаа би тэндхийг үзчихсэн.'
   'Үүнийг сонсоход таатай байна. Би ч гэсэн шууд явж байгаа.' гэж хэлэхдээ хурандаагийн нүүр үл ялиг минчийн улайлаа.
   'Догь хэрэг байна,' гэж Хатагтай Дебенхам сэтгэл хөдөлсөн шинжгүй хариулав.
   Тэр үдэш галт тэрэг Коняд зогссон юм. Сайх хоёр Англи энэ үед цэвэр агаар амьсгалангаа биеийнхээ чилээг гаргахаар бууцгаалаа. Хэсэг хугацааны дараа Ноён Пойрот ч мөн адил агаар амьсгалахаар шийджээ, тэгээд тэр галт тэрэгний чингэлэгнүүдийн дотуур алхаж эхэллээ. Тэнд багагүй хүйтэн байв.
   Төд удалгүй харанхуйгаас нэг хүний хоолойг тэр олж сонсов. Арбутьнот ярьж байлаа. 'Мери-'
   Харин бүсгүй түүнийг саатуулж, 'Одоо биш ээ. Одоо биш. Бүх зүйл дуусахаар. Бүх зүйл бидний ард хоцорсон үед ~ тэр үед болцгооё~' гэв.
   Ноён Пойрот чиглэлээ өөрчиллөө. 'Хачин юм', гэж тэр өөртөө хэлэв. Энэ яах аргагүй Хатагтай Дебенхэмийн хоолой байсан ч түүний галт тэргэн дотор ярьж байсан өнөөх хурц бөгөөд авхаалжтай өнгө алга болсон байв.
   Удаах өдрийн үд дундын үед галт тэрэг гэнэтхэн зогсч орхив. Пойрот тасалбар түгээгчээс юу болсныг лавлав.
   Хатагтай Дебенхэм түүний яг ард байсан бөгөөд, 'Юу болов?' гэж Пойротоос Францаар асуув.
'Бид яагаад зогсчихов?'
   'Рестораны вагоны доод талаас гал авалцаж эхэлсэн юм байх,' гэж тэр тайлбарлаад, 'гэхдээ тэд засч эхэлсэн байна. Энэ тийм ч ноцтой гэмтэл биш бололтой.' гэлээ.
   Хатагтайн санаа зовсон байдалтай харагдаж байв. 'Гэхдээ цаг! Энэ ч биднийг хоцроох нь дээ.'
   'Тэгэх байх гэж айж байна,' гэж Пойрот санал нэгдэв.
   'Харин бид хоцорч яасан ч болохгүй! Хэрэв бид нэг цагаас илүү хоцрох юм бол бид Ориент галт тэргэнд сууж амжихгүй шүү дээ.'
   Түүний гар салгалан чичирж байлаа. Тэр яах аргагүй сэтгэл түгшиж байгаа нь илт байв.
   Аз болоход, түүний сэтгэл зовнил нь удалгүй мартагдсан юм. Учир нь 10 минут өнгөрөхөд галт тэрэг альхэдийнээ замдаа гарсан бөгөөд Истанбул хүртэл ямар ч саадгүй хүрч очлоо. Ноён Пойрот галт тэрэгнээс буугаад Токатлиан зочид буудлыг шууд зорьжээ. Гэртээ харихаасаа өмнө Истанбул хотыг хэд хоногийн дотор үзэж сонирхохоор шийдсэн нь энэ байлаа.
   Буудалд буумагцаа тэрбээр өөрт нь цахилгаан ирсэн эсэхийг асуув. Гурван ч цахилгаан ирсэн байсан бөгөөд яаралтай мэдээг агуулсан байсан нь түүнийг гайхшруулав.
   'Касснерын хэрэгт санаанд оромгүй өөрчлөлт гарлаа. Шалавхан хүрч ирнэ үү,' гэж тэр уншив.
   'Ямар тоогүй хэрэг вэ!' гэж тэр өөртөө хэлээд цагаа харлаа.
   'Би өнөө орой Истанбулыг орхих хэрэгтэй боллоо,' гэж тэр буудлын хүлээн авагчид хэлээд, 'Та надад Лондон хүрэх галт тэргэнд нэгдүгээр зэрэглэлийн суудал захиалж өгч чадах уу?' гэж асуув.
   'Мэдээж хэрэг, Монсьиор. Галт тэрэг өвлийн цагт бараг л хоосон байдаг юм. Орой 9 цагаас хөдлөх болно.'
   'Баярлалаа,' гэж Пойрот хариулав. Түүнд оройн зоог барих хангалттай хугацаа үлдсэн байв.
   Түүнийг хоолоо захиалж байх хооронд мөрөн дээр нь хэн нэгэн нь гараа тавихтай зэрэгцээд 'Ноён Пойрот! Ямар гэнэтийн учрал вэ!' гэсэн танил дуу хоолой ардаас нь сонсогдов. Энэ намхан, махлаг бөгөөд 50 орчим насны эрхэм байлаа.
   'Ноён Боук!' гэж Пойрот дуу алдав.
   Ноён Боук Бельги хүн байсан бөгөөд Compagnie Internationale des Wagons Lits~д өндөр албан тушаал хашдаг нэгэн байв. Мань хоёр Пойротыг Бельгийн цагдаагийн албанд залуу мөрдөгч байхаас нь л нөхөрлөж ирсэн хуучны андууд байлаа.
   'Чи гэрээсээ их хол явж байх чинь, найз минь,' гэж Боук хэлэв.
   'Тийм ээ, Сирид амжуулах жаал ажил байлаа. Гэхдээ би өнөө орой гэр рүүгээ Ориент Экспрессээр явах бодолтой байна, хэрэв суудал олдвол.'
   'Тун догь хэрэг байна! Хоёулаа нэг галт тэргээр явах нь ээ. Чи замдаа надад өөрийнхөө талаарх сонин хачнаас ярьж өгөөрэй. Чамайг чинь алдартай мөрдөгч болсон гэж сонссон.'
   Ноён Боук халуун дулаанаар инээмсэглээд, ресторанаас гарч одлоо.
   М. Пойрот эргээд сахалныхаа үзүүрийг зутан шөл рүү дүрэхээс сэргийлэх ажилдаа оров. Удалгүй түүнээс холгүй ширээнд суух хоёр эрхэм түүний анхаарлыг татаж эхлэв. Залуу нь 30 орчим насны, нүдэнд дулаахан, Америк эр гэдэг нь илт. Харин нөгөөх нь 60 орчим насны гэмээр хөгшин эр байв. Гэвч түүний зовхиныхоо дор нуугдсан жижиг хоёр нүд нь Ноён Пойротынхтой учрах үед, мөрдөгчийн түүний талаарх бодол бүрмөсөн өөрчлөгдөж орхив. Тэрхэн агшинд Пойрот аюул заналхийллийг хөгшин эрээс мэдэрсэн байна. Энэ яг л сайх эрийн дотор ямар нэгэн зэрлэг араатан нуугдаад, ертөнцийг өөрийн хорон нүдээр ажиглаж байх шиг түүнд санагджээ.
Ноён Пойрот удалгүй өөрийн найз Боуктай зочид буудлын хүлээлгийн танхимд уулзлаа. Харин тэдний халуун дотно яриаг Пойротын галт тэрэгний тасалбарыг зохицуулж байсан буудлын ажилчин тасалдуулав.
'Хачирхалтай хэрэг боллоо, Монсьиор. Нэгдүгээр зэрэглэлийн бүх суудал захиалгатай байна. Хоёрдугаар зэрэглэлийнх ч мөн адил.'
'Юу? Жилийн энэ үед үү? Боломжгүй хэрэг!' гэж Ноён Боук гайхлаа.
'Уучлаарай, эрхэм ээ. Гэхдээ энэ үнэн.'
'Тийм байдаг байж. Та битгий санаа зов, бид галт тэрэгний тасалбар түгээгчтэй юу ч гэсэн ярилцаж үзэх хэрэгтэй.' гэж Боук, Пойротод хандан хэлэв. Тэгээд тэр цагаа хараад, 'Алив, хөдлөх цаг боллоо.' гэв.
   Өртөөн дээр очмогцоо Ноён Боук галт тэрэгний кондуктартай уулзав.
   'Бид энэ эрхэмд суудал олох хэрэгтэй. Тэр миний найз байгаа юм.'
   'Гэхдээ, Монсьиор. Хачирхалтай ч гэсэн суудал бүгд захиалагдсан.'
   'Хмм, маргааш Белградад хүрэх үед сул суудал олон гарна. Асуудлын гол нь гэвэл өнөө шөнө л тийш очих хэрэгтэй байна даа. Ингэхэд, бүгд ирсэн үү?'
   Тасалбар түгээгч зорчигчдын жагсаалтыг хараад, 'Хоёрдугаар зэрэглэлийн 7~р бүхээг. Ноён Харрис хараахан ирээгүй байна. Гэвч 21:00 цаг болоход 4 минут дутуу байдаг.' гэв.
   'Тэгвэл Ноён Пойротын тээшийг 7~р бүхээгт оруулчих,' гэж Боук хэлэв. 'Хэрэв энэ Харрис хэмээх эрхэм ирэх юм бол түүнд бид хоцорсон гэдгийг нь санууламз.'
   Пойрот Ноён Боукт талархсанаа илэрхийлээд, тээшээ дагаж явсаар 7~р бүхээгт ирлээ. Тэнд зочид буудалд харсан өнөөх өндөр, залуу Америк эр сууж байлаа.
   Пойротыг орж ирсэнд тэр тааламжгүй байв, 'Өршөөгөөрэй,' гэж тэр Францаар хэлээд, 'Та эндүүрсэн бололтой.' гэв.
   'Галт тэргэнд өөр сул ор алга байна, Ноён МакКьюн,' гэж хэлээд тасалбар түгээгч хүлцэл өчив. 'Энэ эрхэмийг энд оруулахаас өөр арга байсангүй.'
   Тасалбар түгээгч ч мөн адил Америк эртэй адил төвөгшөөсөн байдалтай байхыг Пойрот анзаарчээ. Маргаан байхгүй сул орыг эзэнгүй хэвээр нь байлгахын тулд илүү мөнгө халаалсан нь тодорхой.
   Харин тасалбар түгээгчийг явах үед МакКьюний зан өөрчлөгдөв.
   'Галт тэрэг ч дүүрэн байх чинь!' гэж хэлээд тэр инээмсэглэв.
   Төд удалгүй галт тэрэг хөдөллөө. Ингээд тэдний Европыг хөндлөн гулд туулах аялал нь эхэллээ.
   Шөнийг тавтай нойрсч өнгөрүүлсний удаах өглөө нь Пойрот бүхээг дотроо ганцаараа сууж байлаа, тэр Лондонгоос өөрийг нь дуудсан цахилгааныг уншиж байв.
   Үдийн зоогоо Ноён Пойрот Ноён Боукын хамтаар оройтож барьсан ба амрах зуураа рестораны вагон доторхыг ажиглаж суусан юм.
   'Хэрэв би зохиолч байсан бол энэхүү дүр зураглалыг номондоо оруулах байлаа,' хэмээн Ноён Боук хэлэв. 'Бидний эргэн тойронд суух хүмүүс бүгд өөр хоорондоо адилгүй зиндааны улсууд, мөн үндэс угсаа хийгээд нас сүүдрийн хувьд ч ялгаагүй ондоо. Гэхдээ, гурван өдрийн турш тэд нэгэн дээвэр дор хооллож бас унтацгаах болно. Тэд нэг нэгнээсээ зайлж чадахгүй ээ. Харин гурван өдрийн дараа тэд өөр өөрсдийн замаар одоцгоож, ахин хоорондоо хэзээ ч уулзахгүй.'
   Галт тэрэгний ресторанд нийтдээ 13 зорчигчид байсан бөгөөд Ноён Боукын хэлсэн нь үнэн байлаа: Тэнд ондоо үндэстэн, угсаатны төлөөллүүд үйлчлүүлж байв. Тарган том, үсэрхэг Итали эрхэм, туранхай, цонхигор Англи эрийн хамтаар сууж байна. Маргаан байхгүй туслах нь байж таарна. Мөн тэнд тод өнгийн хослол бүхий Америк хүн сууж байв. Итали, Америк эрхмүүдийг ажил хэргийн яриа өрнүүлэх хооронд Англи эрхэм цонхоор алсын барааг ширтэнэ. Гарцаа байхгүй тэдний харилцан яриа түүний сонирхлыг татахгүй байгаа нь илт.
   Тэдний дэргэд царай төрх гэж базаахгүй хатагтай суух агаад Парисын үнэтэй дэлгүүрүүдээс авсан хувцас, үнэт эдлэлүүд нь ч үүнд тус болж чадахаас нэгэнт өнгөрчээ.
   'Тэр чинь Гүнж Драгомирофф,' гэж Ноён Боук хэлэв. 'Тэр Орос, гэхдээ нөхөр нь хөрөнгөө улсыг нь коммунистууд мэдэлдээ авахаас өмнө босгож дөнгөсөн юм. Царай муутай, гэвч сонирхолтой хүн!'
   Өөр нэгэн ширээн дээр Мери Дебенхэм хоньтой төстэй төрхтэй, дунд орчим насны нэгэн тохьтой авхайн хамт сууцгааж байв, харин тэдэнтэй хамт нэгэн Америк хатагтай суух агаад эцэс төгсгөлгүй мэт ярих аж. Хурандаа Арбутьнот зэргэлдээх ширээн дээр сууна, ганцаараа. Харин цаана нь хана руу хараад, хар даашинзтай хатагтай суух бөгөөд үйлчлэгч байна хэмээн Ноён Пойрот түүнийг таажээ. Мөн гуч орчим настай гэмээр царайлаг байрын залуу, үзэсгэлэнтэй залуу хатагтайн хамтаар сууж байлаа. Сүүлийн үеийн загварын чиг хандлагаар дэгжин гэгч нь хувцасласан тэрбээр цонхигор царайтайн дээр том хүрэн нүдтэй ажээ. Пойрот түүнээс нүдээ салгаж төвдсөнгүй.
   'Хэрэв би буруу санаагүй бол Унгарын дипломат, гэргийн хамт. Би тэгж бодож байна,' хэмээн Ноён Боук найзынхаа сонирхлыг татсан хүмүүсийг харангаа хэлэв. 'Үнэхээр царайлаг хосууд.'
   Тэгээд МакКьюн болон түүний дарга сууж байлаа. Нүдэнд дулаан төрхтэй ч хүйтэн харц бүхий жижигхэн нүдтэй.
   Ноён Боук Пойротыг кофегоо ууж дуусгах хооронд өөрийн бүхээг рүү буцжээ.
   'Миний охин хэлэхдээ, эндхийн хоолнууд нь тасалбартаа орчихно гэж хэлсэн юмсан.' хэмээн Америк эмэгтэй үйлчлэгчид төлбөр төлөх зуураа Хатагтай Дебенхэмд хандан хэлнэ. 'Гэвч үйлчлэгчид мөнгө төлөх хэрэгтэй боллоо, бас энэ лонхтой усанд. Ядаж байхад бохир ус шүү. Тэдэнд Эвиан байдаггүй нь хачин санагдлаа.' гэж хэлээд тэр өмнөө өрөөстэй зооснуудыг ширтлээ. 'Үйлчлэгчийн өгсөн энэ юмыг хар даа. Динар ч бил үү, юу ч билээ. Миний охин бас хэлэхдээ ~'
   Энэ үед, Мери Дебенхэм эелдгээр хүлцэл өчөөд, ширээг орхин явлаа. Араас нь Хурандаа Арбутьнот босч түүнийг даган гарав. Удалгүй ресторан бүхэлдээ хоосорч, Ноён Пойрот болон МакКьюний захирлаас өөр хэн ч тэнд үлдсэнгүй.
   'Өдрийн мэнд,' гэж тэрбээр аяархан бөгөөд гүнзгий хоолойгоор хэлэв. Түүнийг ирж өөртэй нь хамт суусан нь Пойротыг гайхшруулав. 'Намайг Ратчетт гэдэг. Хэрэв би буруу таагаагүй бол миний бие нь Ноён Херкуль Пойроттой ярилцаж байна, зөв үү?' гэж тэр асуув.
   'Тийм ээ, та зөв таажээ, Монсьиор.'
   'Таныг би нэг ажилд хөлслөх гэсэн юм.'
   'Би одоохондоо завгүй байгаа гэж айж байна.' хэмээн гайхсан Пойрот хариулав.
   'Мэдээж хэрэг. Гэхдээ, Ноён Пойрот, танд би их хэмжээний мөнгө төлөхөд бэлэн байна. Маш их мөнгө.'
   Пойрот хэсэг хугацаанд бодолхийн чимээгүй сууснаа, 'Та ингэхэд надаар яг юу хийлгэхийг хүсч байна, Ноён ... ммм ... Ратчетт?' гэж асуув.
   'Ноён Пойрот, би чинээлэг хүн, тун чинээлэг хүн. Харин над шиг ийм хүмүүс үргэлж л дайсантай байдаг хойно доо, хэн нэгэн нь намайг хөнөөхөөр заналхийлсэн. Хэдийгээр би өөрийгөө аргалж дөнгөх ч гэлээ,' гэж хэлээд тэр Пойротод халаасан доторх буугаа хальт харуулав. 'Би туйлын сонор сэрэмжтэй байхыг хүсч байна. Санаарай, бид их мөнгөний талаар ярьж байгааг, Ноён Пойрот.'
   Пойрот мөн л хэдэн секунд бодолхийлэв. Эцэст нь тэр, 'Уучлаарай, Монсьиор, танд би тусалж чадахгүй нь.' гэлээ.
   'Танд $20.000 өгсөн ч гэсэн үү?' гэж хэлээд Ратчетт инээмсэглэв.
   'Тийм ээ, Монсьиор.'
   'Яагаад болохгүй гэж? Энэ хэргийн юу нь таны сонирхлыг татахгүй байна?'
   Пойрот босч зогсоод, 'Бүдүүлэг загнаж байгаад уучлаарай, гэхдээ та надад таалагдахгүй байна, Монсьиор Ратчетт,' хэмээн тэр шулуухан хариулав.
   Ориент Экспресс галт тэрэг Бельградад ирэхэд цаг үдшийн 9 хүрэхэд 15 минут дутуу байлаа. Ноён Боук Афинаас ирээд удаагүй байсан галт тэргэнд суусан бөгөөд оронд нь түүний 1 дугаарын бүхээгт Ноён Пойрот орсон байна. Цагийн зүү 21:15~г заах үед гадаа цас хаялж, галт тэрэг цааш хөдөлж эхлэв.
   Урьд өдрийн танихгүй зорчигчид энэ удаад илүү танил санагдах болжээ. Хурандаа Арбутнот бүхээгнийхээ хаалганы дэргэд зогсоод МакКьюнтэй ярилцана.
   Пойротын шинэ бүхээгнээс хоёр хаалганы цаана хөгшин Америк эмэгтэй, Хатагтай Хаббард, өнөөх хоньтой төстэй авхайтай хөөрөлдөнө.
   'Өө, энэ хүйтэн цаг агаарыг ээ! Өглөө болоход толгой чинь зүгээр болно гэж найдая. Чамд аспирин байхгүй гэж үү? Чи итгэлтэй байна уу? За тэгвэл, сайхан амраарай, хонгор минь.'
   Салах ёс гүйцэтгээд тэр эргэхдээ Пойротод хандаж, 'Хөөрхий эмэгтэй, Швед юм байна. Мөн багшилдаг бололтой. Эелдэг гэж жигтэйхэн ч Англиар сайн ярьдаггүй нь тоогүй. Уг нь охины маань талаар их л сонирхон сонсч байсан юмсан.' гэлээ.
   Пойрот, яг л галт тэргэн дэх бусад зорчигчдын адилаар одоо Хатагтай Хаббардын Турк дахь Америк коллежид багшилдаг охиных нь талаар мэдэх боллоо. Мөн тэд Хатагтай Хаббардын туркчуудын талаарх, бас тэдний залхуу хэвшил болон замынх нь тааруу нөхцөл байдлын талаарх сэтгэгдлийг нь альхэдийнэ мэдсэн байна.
   Удалгүй тэдний дэргэдэх хаалга нээгдэж, дотроос нь туранхай, цонхигор царайтай эрэгтэй үйлчлэгч гарч ирлээ. Бүхээг дотор, орон дээр Ноён Ратчетт сууж байхыг Пойрот харж амжив. Тэгээд хаалга хаагдаж орхилоо.
   Хатагтай Хаббард Пойрот руу улам дөхөж ирэв.
   'Та мэдэж байна уу, би тэр хүнээс жаахан жийрхээд байна.' гэж шивнэв. 'Үйлчлэгчээс биш ээ, нөгөө хүнээс нь. Би түүнийг аюултай хүн гэдгийг бүр мэдрээд байна аа. Тэр тусмаа миний зэргэлдээх бүхээгт байрлаж байгаа нь надад таалагдахгүй байна. Хэрэв тэр зандалчин байж таарвал би л лав гайхахгүй дэг.'
   Хурандаа Арбутнот, МакКьюн хоёр хонгилоор нааш ирцгээж байв. 'Миний бүхээгээр ор л доо,' гэж МакКьюн хэлэв. 'Тэгээд хоёулаа цааш нь ярьцгаая. Тэгэхээр, та Энэтхэгт байгаа британичуудыг ~'
   Тэднийг МакКьюний бүхээг орохтой зэрэгцээд яриа нь дуулдахаа болив.
   'Би явж орондоо орлоо,' гэж Хатагтай Хаббард Пойротод хэлэв. 'Сайхан амраарай.'
   Пойрот ч мөн адил өөрийн бүхээгтээ оржээ. Түүний бүхээг Ратчеттынхаас нөгөө талд нь байрлаж байсан юм. Пойрот орондоо ороод, нэг, тэгээд хагас цаг орчим хэртэй юм уншиж байгаад гэрлээ унтраалаа.
   Хэдэн цагийн дараа хэн нэгний орилох дуунаар тэр сэрэв. Өвдсөндөө орилох дуу шиг байх бөгөөд холгүйхэн сонсогдоно. Төд удалгүй түүнийг дагаад хонх жингэнэж эхлэв.
   Пойрот босч суугаад, гэрлээ даруй асаахдаа галт тэрэг зогссон байгааг анзаарав. Тэгээд тэр зэргэлдээх бүхээгний Ратчеттыг санаад, орноосоо босч, хаалгаа онгойлголоо. Тасалбар түгээгч энэ үед корридороор яаравчлан ирж байлаа. Тэр Ратчеттын хаалгыг тогшив. Хариу өгсөнгүй. Тэр хоёр дахь удаагаа тогшлоо, энэ үед корридорын төгсгөлөөс дахин хонх жингэнэж, гэрэлнүүд асав. Харин Ратчеттын бүхээгнээс хоолой сонсогдов. 'Ce n'est rien, Je me suis trompe.' (Юу ч биш дээ, би алдаа гаргачихлаа.)
   'Ойлголоо, Монсьиор,' гэж тасалбар түгээгч хэлэв. Тэгээд тэр дахин яаравчилсаар гэрэл ассан хоёр дахь хаалгыг зүглэн явлаа.
   Пойрот эргээд орондоо орлоо, тэгээд цагаа хараад, гэрлээ унтраав. 01:00 цаг болоход 23 минут дутуу байв.
   Тэр унтаж чадсангүй. Галт тэргэн доторх чимээнүүд хэтэрхий тод байлаа. Зэргэлдээх бүхээгт Ратчеттын хөдлөх нь, мөн корридороор зорчигчдын нааш цааш холхилдох нь сонсогдоно.
   Пойротын ам цангаж байсан бөгөөд ус захиалж авчруулахаа тэр мартсан байв. Тэр бугуйн цаг руугаа дахин харлаа. 01:00~с 15 минут өнгөрсөн байна. Тэр хонх дарж, тасалбар түгээгчийг ирэх үед ус авчруулах талаар бодон хэвтэж байтал дахиад нэг хонх жингэнэв. Тинг ... тинг ... тинг ...
   Пойрот хүлээлээ. Тасалбар түгээгч нэгэн зэрэг хоёр бүхээгт үйлчилж чадахгүй шүү дээ.
   Хонх дахиад, бас дахиад дуугарлаа. Хэн нэгэн нь тэвчээр алдарсан нь илт. Эцэст нь нэг юм тасалбар түгээгч ирлээ. Түүнийг уучлалт хүсэхийг Пойрот сонсов. Удалгүй эмэгтэй хүний хоолой дуулдав, энэ Хатагтай Хаббардынх байлаа. Тэр тасалбар түгээгчтэй жаал юм ярив. Харин тасалбар түгээгч түүнд тавтай нойрсохыг ерөөж, хаалга хаагдав.
   Пойрот энэ мөчийг ашиглаад, өөрийнхөө хонхыг дуугаргажээ. Тасалбар түгээгч ирэх үедээ сэтгэл гонсгор байлаа. 'Энэ Хатагтай Хаббард байна,' гэж тайлбарлаад, 'Тэр хэлэхдээ, өрөөнд нь хүн байна гэсэн. Төсөөлж байна уу, тийм хэмжээтэй өрөөнд шүү! Тэр хаана нуугдана гэж? Би түүнд энэ бол боломжгүй зүйл гэж хэлсэн, гэвч тэр сонсоогүй. Бидэнд санаа зовох хангалттай их зүйлс байна, тэр тусмаа энэ цас~'
   'Цас?'
   'Тийм ээ, Монсьиор. Галт тэрэгний зам дээр хэтэрхий их цас унасан байна. Тэгээд галт тэргийг зогсоох шаардлагатай боллоо. Магадгүй бид энд хэдэн өдөр ч саатаж болох юм.'
   Тэр Пойротод ус авчирч өгөөд, тавтай нойрсохыг хүслээ.
   Пойрот шилэн аягатай усаа уугаад, төдий л удалгүй нойрсч эхэллээ. Гэсэн ч тэр хэсэг хугацааны дараа эргээд л сэрэв. Зэргэлдээх бүхээгнээс дахиад л чанга дуу гарсан нь энэ байлаа. Хаалгыг налаад ямар нэгэн хүнд юм унах чимээ? Тэр орноосоо шалавхан гэгч нь босоод гарч харлаа. Тэнд юу ч байсангүй, улаан даашинзны хормой корридорын төгсгөлд дэрвэн өнгөрснийг эс тооцвол. Харин корридорын нөгөө төгсгөлд тасалбар түгээгч ямар нэгэн бичиг цаастай зууралдан сууна. Аниргүй байдал ноёлно.
   'Би санаа зовохоо болих хэрэгтэй,' гэж тэр өөртөө хэлээд, хөнжилдөө эргээд оров. Энэ удаад тэр үүр цайтал нойрсжээ.

Хоёрдугаар бүлэг: Хэрцгий, бас Аюултай Хүн.
(Орчуулмагцаа энд линк холбоно оо.)